Dinsdagavond werd met een minuut stilte stilgestaan bij het overlijden van de Rijswijkse Jessica die door een familiedrama om het leven kwam. Burgemeester Huri Sahin sprak warme woorden naar de leden van de raad, alle aanwezigen en de kijkers thuis.
‘Ik wil met u stilstaan bij de verschrikkelijke gebeurtenis die plaatsvond in de nacht van 25 op 26 november. In nog geen jaar tijd werd onze stad voor de tweede keer opgeschrikt door een familiedrama, waarbij een moeder in de bloei van haar leven is omgekomen. Net als in de Muziekbuurt gaat het om vrouwenmoord, waarna de partner zichzelf van het leven heeft beroofd. Een gebeurtenis met grote impact op onze samenleving, die diepe sporen nalaat bij iedereen die dicht bij het getroffen gezin staat.
Mijn gedachten gaan in de eerste plaats uit naar de drie kinderen, die nu geconfronteerd worden met een nieuwe weg die zij noodgedwongen moeten inslaan. Een onvoorstelbaar zware weg, waarbij ze de hulp van iedereen om hen heen hard kunnen gebruiken. Ook vanuit de gemeente zijn we nauw betrokken en bieden we hulp waar mogelijk.
Ik had de eer om tijdens de uitvaart van Jessica te mogen spreken. Ik vertelde toen dat ik diep respect heb voor de wijze hoe Jessica in het leven stond: liefdevol, zorgzaam, vrolijk en positief. Eigenschappen die voor ieder mens een inspiratiebron zijn. Uit alle reacties de afgelopen weken over Jessica blijkt wel hoe bijzonder zij was. Het is intens verdrietig dat ze nog zo vol in het leven is weggerukt. Na de nacht waarin het vreselijk mis ging, heb ik gezien hoe immens groot de kracht van samenzijn en troost bieden in Rijswijk is. Van familie, vrienden en buurtbewoners, tot de betrokkenen sportclubs, scholen en de werkgever van Jessica. En ook binnen uw raad, waar meerdere leden bevriend waren met het getroffen gezin.
Ik wens iedereen veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies. De afgelopen weken hebben we op veel plekken gezien en gevoeld dat de ‘kracht van verbondenheid’ daarbij helpt. Ik spreek de wens uit dat we dit nog heel lang blijven zien en voelen. En ik ben bijzonder dankbaar dat zoveel medeleven en menselijkheid is getoond.
Ik wil u vragen om ook vanavond ons medeleven en onze verbondenheid te tonen, door een kort moment van stilte in acht te nemen. Ter nagedachtenis en steun. Ik wil u vragen om te gaan staan, voor zover u daartoe in de gelegenheid bent…’
