Oude planten laten zich immers slecht verpotten.

 

Donderdag 17 november was een nieuwe mijlpaal voor de Rijswijkse Henk en Jellie Meijerink. Op die datum is het 65 jaar geleden dat zij met elkaar in het huwelijk zijn getreden. Reden genoeg voor burgemeester Michel Bezuijen een felicitatiebezoek te brengen

Henk en Jellie zijn geboren in Zuidoost Drenthe in de tweede helft van de jaren 20. Dat gebied wordt door sommigen nog steeds geassocieerd met plaggenhutten en de turfstekers. Rauwe harde werkers. Voor de jeugd was er naast buitenspelen niet veel te doen, maar er werd reikhalzend uitgekeken naar de uitstapjes van de jongerenvereniging.

Op zo’n uitstapje is de vonk overgeslagen tussen de 16 jarige Henk en de 15 jarige Jellie. Een mooi moment tijdens de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog was er voor hen beiden niet veel perspectief meer in Drenthe. De heer Meijerink kwam op aanraden van een oom naar “het Westen” om er te solliciteren bij de HTM. Mevrouw volgde hem even later en vond een betrekking bij de familie Peek (die van P&C).

Samenwonen was nog niet zo gewoon als nu dus er moest wel getrouwd worden! 17 november 1951 was het dan zo ver. Na op diverse plekken in Den Haag gewoond te hebben, in het begin op een kamer waar alle meubels aan de kant moesten om het bed neer te laten. Stel u zich voor wat dat betekent als je wisselende diensten bij de tram draait.

Eind jaren ‘50 begin ‘60, als Den Haag druk is met omliggende weilanden om te zetten voor de bouw van nieuwe wijken, komen ze aan een huurappartement in Moerwijk. In 1962 is daar een kamer te weinig, want dan wordt hun enig kind, een zoon, geboren. Via de woningbouwvereniging komen ze in een portiekwoning in Morgenstond terecht.

Ze hebben er lang met plezier gewoond. Het gemis aan het ‘buiten’ van vroeger compenseren ze met een volkstuin. Menig zomer wordt ervan genoten. Meneer Meijerink heeft aan het tuinieren een ontspannende hobby. Mevrouw is blij met de verse groenten en de bloemen. Als bij mevrouw Meijerink vastgesteld wordt dat zij diverse kwalen heeft aan hart en longen wordt haar het advies gegeven geen trappen meer te lopen. De tuin wordt weggedaan en ze verhuizen dan naar een parterre met tuintje in Den Haag. Waar ze echter steeds met minder plezier wonen. De overlast en vochtproblemen bevorderen de gezondheid van mevrouw niet.

Begin 2005 kopen ze een appartement aan de Huis te Landelaan in Rijswijk. De rust in een groene omgeving en de aanwezigheid van de lift maken dat ze er nog steeds met plezier wonen. Ook de nabijheid van hun enig kind en kleinkinderen die in Oud Rijswijk wonen dragen daaraan bij. Ze hopen daar niet weg te hoeven. Maar dat éne trapje op naar de lift wordt telkens zwaarder. Laten we hopen dat ze daar nog een poos samen kunnen zijn. Oude planten laten zich immers slecht verpotten.