Oud-motoragent Huig de Boer wordt 100 jaar

 

Alsof hij gisteren van zijn politiemotor afstapte, zo fit zit Huig de Boer erbij, als hij burgemeester Michel Bezuijen woensdagmorgen ontvangt in zijn appartement van Onderwaterhof. Omgeven door een grote schare familie viert hij zijn 100-ste verjaardag. “In de mooiste kamer van het huis”, zegt hij. “Met uitzicht op het landhuis Welgelegen”.

Voordat hij na de oorlog als marechaussee bij de politie kwam had hij er al een hele carrière achter de rug van kistenmaker en koekjes bakker. Huig werd geboren op donderdag, 29 maart 1917 in Vlaardingen Huig als zoon van Stijntje Groenewoud en Laurens de Boer. Uiteindelijk kreeg hij er nog drie zussen en een broer bij. Het waren barre tijden, want de eerste wereldoorlog was nog in volle gang. Het was geen vetpot, want het groentewinkeltje van vader de Boer leverde niet al te veel op. Bovendien was vader de Boer erg sociaal en als klanten niet aan hun verplichtingen konden voldoen leverde hij toch de producten.

Elke cent werd omgekeerd voordat hij werd uitgegeven. Financiën voor een opleiding waren er dan ook niet en bovendien was vader de Boer ziek geworden, dus Huig moest als oudste zoon op z’n 14e al aan de slag om geld in het laatje te brengen. Werk werd gevonden in een kisten en vaten fabriek. Het salaris bedroeg Fl 2,50 per week. Omdat de gemeente 2/3 van z’n loon inhield maakte hij de overstap naar een koekjesfabriek voor een beter loon. Later werd de overstap gemaakt naar de agrarische sector, al betekende dat wel dat er elke dag (behalve zondag) op de fiets in weer en wind op en neer van Vlaardingen naar aanvankelijk Maasland en later den Hoorn gereden moest worden, een afstand van zo’n 16km.

Huig kreeg uiteindelijk kennis aan Janna Paauw, de dochter van een Vlaardingse politieman. Na jarenlange verkering, is trouwden zij in 1942. Toen Huig op moest voor zijn “nummer” vroeg hij de cavalerie aan en werd tewerk gesteld bij de jongens die paard en tuig onderhielden. Nadat hij was afgezwaaid, kwam hij bij de Koninklijke Marechaussee in ’s Gravenhage terecht op aanraden van zijn schoonvader. Na de tweede wereldoorlog zochten de politiekorpsen van de vier grote steden extra personeel. Er was een overschot aan militaire politie, dus de overstap werd gemaakt naar de gemeentelijke politie in Den Haag, alwaar Huig de rest van z’n werkzame leven is gebleven. Hij begon op een Harley Davidson, een oude leger motor, later werd het een witte BMW motor met zijspan.

Er werd ook verhuist van Vlaardingen naar Den Haag en Janna en Huig kregen drie kinderen: twee dochters en een zoon. De liefde voor tuinieren was echter gebleven en op de binnenplaats van het hoofdbureau van politie ontstond een tuin. De tuin werd al gaandeweg groter, omdat er af en toe wat stoeptegels op “mysterieuze” wijze verdwenen. Ook was een politieman in uniform achter een dampende kruiwagen een regelmatig schouwspel. De stallen van de bereden politie waren niet ver verwijderd van de tuin en paarden produceerden nu eenmaal goede mest! Het werd hem echter niet in dank afgenomen dat hij een dienstauto, een VW Kever met open dak, gebruikte om bakken met plantjes te halen bij de gemeentelijke plantsoenendienst!

De langste tijd werd doorgebracht bij de verkeerspolitie en wel op de motorfiets. Tijdens de destijds gebruikelijke jaarlijkse open dag  van de politie in het Haagse Zuiderpark werden dan ook spectaculaire capriolen op de motorfiets uitgehaald om het publiek te vermaken. Maar ook in andere plaatsen in Nederland werden zijn kunsten vertoond.